LOSY CZTERECH OSÓB

Są to postacie fikcyjne, przedstawione zostały w sposób na tyle realny, że mieliśmy chwilami wątpliwości, czy jednak nie są bohaterami autentycznymi. Te odczucia wynikają prawdopodobnie z tego, że według założeń Bastogne War Museum, każda figura odzwierciedla przeżycia wielu osób, które tu naprawdę mieszkały.

Ich losy zaczynają się w różnie, mimo to łączą się na końcu historii, którą  chcemy odtworzyć szczególnie z punktu widzenia małego Emila.

Dzień wyzwolenia był dniem wyjątkowym - zamknięto sklepy, ludzie wiwatowali na cześć amerykańskich żołnierzy, którzy maszerowali ulicami miasta, rozdając prezenty takie jak gumy do żucia, czekolady, papierosy i komiksy. Emil Mostade, podobnie jak inni, cieszył się z zakończenia wojny. W tamtym momencie nie zdawał sobie sprawy z tego, że wszyscy się mylą. Kiedy 18 grudnia 1944 roku spadły pierwsze bomby na Bastogne, stało się jasne, że Niemcy wrócili. Tak jak w roku 1940 ludzie musieli uciekać z tych terenów, lecz tym razem było to znacznie trudniejsze z uwagi na niełatwe warunki zimowej pogody. Uciekały kobiety oraz powstańcy ze strachu przed niemieckim okupantem. Rodzina Emila została w domu, a on sam spędził 30 dni w piwnicy kawiarni swojego wujka.. Znalazł tam schronienie wraz z innymi ofiarami bombardowań. Miał on tam znacznie lepsze warunki bytu niż dzieci z okolicznych wsi, które cierpiały z powodu głodu, chłodu i braku higieny. Pewnego dnia amerykański żołnierz Robert przyprowadził do piwnicy niemieckiego jeńca. Z początku Niemiec bał się, jednak uspokoił się, gdy nauczycielka Matylda poczęstowała go zupą. Emil był utalentowanym dzieckiem, który potrafiło grać na akordeonie. Swą muzyka odciągał uwagę mieszkańców piwnicy od realiów panujących w mieście. Rodzicie Emila zostali zamordowani jak wielu innych niewinnych ludzi. W wyniku bombardowań w krótkim czasie zginęło bardzo dużo ludzi w miejscowościach takich jak Malmedy, Saint-Vith czy Houffalize. Po wojnie Emil przejął sklep rowerowy po rodzicach. Każdego roku w kwietniu, słyszał w głowie głos swojego ojca: „rower jest naszym darem z niebios”.

Uzasadnij, czy stwierdzenie Hansa o „obliczu czystej, ludzkiej wrażliwości” ma realny wymiar w kontekście wydarzeń wojennych.